Spaghetti: Het meest iconische gerecht uit Italië eet je met een vork.
Ja echt waar, alleen met een vork. Je laat de lepel achterwege. Je ziet het soms nog gebeuren dat men de spaghettislierten in de lepel draait. Of, veel erger nog, dat men de spaghetti snijdt met een mes! Beide manieren zijn uit den boze, maar vooral de laatste. Spaghetti eet je ‘solo’ met een vork.

Hoe eet je pasta volgens de etiquette?
Spaghetti of andere pastagerechten zijn in Italië een primo piatto: een voorgerecht of de eerste gang.

Meestal staat er een groot dinerbord (voor de secondo, de tweede gang) voor je klaar, met daarbovenop een soep- of pastabord. Dit is altijd een bord met een hoge rand.

Hoe ga je te werk? Houd je polsen rustig op de rand van de tafel. Je neemt de vork in de hand waarmee je normaal ook altijd eet, alsof het een lepel is. Zet de vork rechtop, een beetje aan de rand van de portie spaghetti. Laat de vork het zware werk doen. Draai de lange pasta tegen de rand van het bord in een hapklaar nestje. Je andere hand doet niet mee, die heeft vrijaf. En ja, slurpen mag!

En wat als ik saus over heb?
Ook daarvoor laat je de lepel liggen.

Je krijgt aan het begin van het diner volgens Italiaans gebruik brood geserveerd: la scarpetta. Vertaald: de schoen.

Deze la scarpetta gebruik je voor het laatste eerbetoon aan je pasta: fare la scarpetta. Wat vrij vertaald betekent: ‘de schoen doen’. Dus blijf van dat brood af aan het begin van de maaltijd. Bedwing jezelf! Niet, zoals Nederlanders, direct op het broodmandje afvliegen alsof men een eeuwigheid niet heeft gegeten. Paniekerig zoeken naar een klontje boter dat je niet vindt. Dan maar olie, als die er al staat.

Nee, je bewaart la scarpetta (het brood) voor het laatst. Als het pastabord leeg is, scheur je een stukje brood af en gebruik je la scarpetta als een schoentje, alsof je er de vloer mee schoonveegt. De vloer van je leeggegeten bord!

Een laatste afscheid van je perfecte pasta: fare la scarpetta. Dit is helemaal geen ongepast gebruik. De ober beschouwt het als een groot compliment, om nog maar te zwijgen over de afwasser.