Wij nemen je mee in een virtuele wandeling door Senigallia. Maar laat het alsjeblieft niet bij een wandeling op papier blijven. Als je in de buurt bent raden wij aan om Senigallia in het echt te bewonderen.

We beginnen bij La Rontonda sul Mare. Dit gebouw wordt beschouwd als het symbool van Senigallia.De bevolking is er maar wat trots op! In de late jaren van de 19^de eeuw werd een houten gebouw op palen gebouwd. De rijken van weleer flaneerden over de stranden bij Senigallia en wilden daar graag gezien worden.  Helaas heeft de houten pier de 1^ste wereldoorlog niet overleefd. In 1933 is het herbouwd. Het dienden lange tijd als uitgaanscentrum. Toch kwam het gebouw in verval. In 2006 werd met een ontwerp van de architect Ennco Cardelli de pier in alle glorie hersteld. Nu is het de plek voor exposities, tentoonstellingen, shows of concerten. Ook wordt het gebouw vaak gereserveerd voor huwelijksfeesten. Tijdens de Summer Jamboree speelt La Rotonda een belangrijke rol!

We lopen over de boulevard naar de haven. De promenade is een lange aaneenschakeling van de beste (vis)restaurantjes, gezellige strandtentjes en veel sportveldjes voor volleybal en tennis. Op het einde van de pier staat fier het standbeeld van Penelope. Ze lijkt een beetje op het beroemde beeld van de zeemeermin van Kopenhagen. Ze is het symbool van het vertrouwen van de vissersvrouwen die altijd weer wachten op de terugkomst van hun mannen. Veel verliefde stelletjes komen hier een slotje hangen om elkaar de eeuwige liefde te bewijzen.

Nadat we de frisse zeewind hebben opgesnoven was het al meteen tijd voor een lunch. We lopen terug over de boulevard om naast la Rotonda bij Ristorante L’Angolino sul Mare te lunchen bij ons favoriete visrestaurant aan zee . Vooral de spaghetti al pomodoro, en de pasta met vongole zijn een aanrader. Op traditionele wijzen bereid is het een onovertroffen gerecht. Gecombineerd met een glas Verdicchio dei Castelli di Jesi heb je een geweldige lunch. Nadat we een goede bodem hebben aangelegd beginnen we aan een ontspannen wandeling richting Rocca Roveresca. Dit imposante bouwwerk uit de 15^de eeuw staat strategisch op de rand van het oude centrum. Het machtige rechthoekige gebouw met 4 ronde torens is genoemd naar de bouwer en heerser van Senigallia; Giovanni della Rovere. Een lange interessante geschiedenis door de jaren heen vertelt een prachtig verhaal. Van weeshuid tot gevangenis. Het heeft vele doeleinden gediend. Tegenwoordig is het een museum. Men kan daar nu alles te weten komen over de geschiedenis van dit gebouw.

We wandelen verder door de binnenstad. Zo net na de middag is het heel rustig. Pas na 17uur komt alles weer op gang als de terrassen en winkels open gaan.

Aan het plein achter Rocca Roversca werd in de 16 eeuw Palazzo del Duca/ Palazzetto Baviera gebouwd. Het was het hertogelijk paleis van Guidubaio II Della Rovere. Het interieur straalt van schoonheid en pracht. Vooral de kostbare cassetteplafonds zijn een bezichtiging waard. Verder herbergt het paleis prachtige zalen met passie voor kunst waar de hertog zijn gasten op gepaste wijze kon ontvangen.

Het plein, Pizza del Duca, daarintegen heeft een sombere uitstraling. Het werd in vroeger jaren gebruikt als militair presentatie terrein van de familie Rovere.

Voor de ingang van het paleis klatert de fontein Dell’Anatra, of te wel de fontein van de eenden. Er prijken naast eenden ook leeuwen op de fontein.

We wandelen naar de achterkant van Palazzo Baviera en komen bij een cirkelvormig plein met eromheen ook een cirkelvormig gebouw. Het 19^de eeuwse Foro Annonario heeft een zuilenpartij met 24 arcades en is een blikvanger in de stad. Onder de portico bevinden zich leuke restaurantjes, een goed ijssalon, een wijnbar en een delicatessenzaakje. Op een van de terrasjes heb je vanaf hier mooi zicht op de reuring van het plein. Dagelijks in de ochtend, is op het ronde plein een versmarkt. Het is ook het middelpunt van de jaarlijkse Summer Jamboree Festival en de autorally ‘Mille Miglia’.

Van de portico van Foro Annonario lopen we verder. We komen nog veel meer overkappingentegen.  Portici Ercolani is een indrukwekkende zuilengalerij langs de oever van de rivier de Misa. Maar liefst 126 bogen vormen een lange galerij waar winkels en koffiebarretjes zijn gevestigd. Elke donderdagochtend stallen vele marktkooplieden hun handelswaren hier uit. Vooral op warme zomer dagen is het hier lekker koel in de schaduw.

De portici Ecolani komen uit op het grote plein Piazza Garibaldi. Vernoemd naar Giuseppe Garibaldi. Hij was een Italiaanse Generaal die er mede voor heeft gezorgd om de eenwording van Italië in 1861 tot stand te brengen. Hij wordt wel gezien als de vader des vaderlands.

Het grote plein wordt omringd door prachtige gevels. Met een aantal kerken. Daarom noemt men het ook wel Piazza Duomo. In de welvarende periode van Senigallia in de 18^de eeuw gaf Paus Lambertini opdracht om deze uitbreiding in de stad te verwezenlijken. Ook hier is het op de donderdagochtendmarkt een drukte van belang. Tegenover de grote deuren van de kerken midden op het plein mogen geen marktkramen gezet worden. Het katholieke Italië vindt handelen en verkoop hier niet gepast natuurlijk.

We lopen richting gemeentehuis. Over de oude kasseien die de straten van het oude centrum typeren komen we bij Piazza Roma. Dit is het hart van de stad waar de winkelstraat is en vele gezellige bars en terrasjes zijn. Momenteel huisvest het gemeentehuis in het 17^de eeuwse Palazzo Rovere. Voor het gebouw zie je een Neptunusfontein die volgens sommigen uit de Romeinse tijd stamt. Maar daar is men het niet helemaal over eens.

We gaan rechtsaf van Piazza Roma door Via Fagnani en komen uit bij Chiesa della Croce. Dit is een onverwachte schat. De kerk Chiesa della Croce uit 1608 heeft een groot contrast in de binnen en buitenwerken. De sombere buitenkant herbergt veel goud en glorie aan de binnenkant. Het kleine kerkje heeft wel 6 altaren! In het midden staat het beroemde altaarstuk ‘De begrafenis van Christus’.

We lopen de gezellige winkelstraat in en komen uit op Piazza Saffi. Hier komt de bevolking later in de middag een aperitivo nuttigen nadat ze van hun werk komen. Even bijpraten onder het genot van een café, espresso of een glas Aperol Pritz.

Laten wij ons hier ook maar tussen mengen. Het is geen verkeerde gewoonte om de werkdag zo af te sluiten.

Salute!